تو اين بازيِ  روزگار

من چشم گذاشتم كه بري

وقتي چشامو باز كردم

نبود ازت هيچ اثري

باز منم اينجا گرفتار          

اين يه بازيِ جديده

دارم تو خودم مي سوزم

گلِ آرزو ، خشكيده

قصه ي عشق روي لبم

تكراري و بي معنا شد

دلِ بيچاره و عاشق

آسون بي كس و تنها شد

تو اين بازيِ زندگي

تو رفتي ديگه نديدمت

نمي دونم تو كجايي

اما من كه بخشيدمت

قصرِ پوشاليه دلم

با رفتنت چه ويرون شد

هيچكي حالمو درك نكرد

تو دلم غصه زندون شد

حال و هواي عاشقي

از سرِ من ديگه پريد

از هر چي عشق وعاشقي

واسه هميشه دل بريد

من ديگه پشتِ دستَمو

واسه هميشه داغ كردم

من اسيرِ بازيت شدم

حالا من باتلاقِ دردم

                                                         ترانه سرا: فرزاد كشاوز